Невролошки состојби: Некои нарушувања на говорот се предизвикани од оштетување или од дисфункција на мозокот или нервниот систем, како на пример: од мозочен удар, од трауматска повреда на мозокот или од развојни или метаболични нарушувања (како што е аутизмот).
Физички абнормалности: Некои нарушувања на говорот може да бидат предизвикани од физички абнормалности на говорниот апарат, како што се: расцеп на непцето, нодули на гласните жици, голем јазик или неправилности во меѓувиличниот сооднос (ортодонстки аномалии) и друго.
Губење на слухот: Поединците со оштетен слух може да имаат тешкотии со правилна продукција на говорни звуци затоа што имаат тешкотии да слушаат и да ги разликуваат говорните звуци.
Когнитивно оштетување: Некои говорни нарушувања може да бидат предизвикани од когнитивни или интелектуални оштетувања, како што се деменција или пречки во развојот.
Психолошки или емоционални фактори: Некои нарушувања на говорот може да бидат предизвикани од психолошки или од емоционални фактори, како што се анксиозност или историја на емоционална злоупотреба.
Генетика: Некои нарушувања на говорот може да бидат наследни или предизвикани од генетски фактори. Фактори на животната средина: Некои нарушувања на говорот може да бидат предизвикани од средината на живеење. Факторите на животната средина се многубројни, а дел од нив се прекумерната изложеност на токсини или, пак, недостатокот од изложеност на мајчиниот јазикот за време на критичните периоди на развој.